Dziekanowicka grzechotka guzowata ma kształt nieco asymetrycznej kuli o średnicy 4,0 × 4,4 cm, i wagę powyżej 54,27 g. Wykonana jest z gliny z bardzo drobną domieszką niewidoczną makroskopowo, dobrze wypalona. Powierzchnia zabytku jest bardzo gładka i ma barwę jasną, pomarańczowo-kremową. Przyklejonych jest do niej kilkanaście (pierwotnie ponad dwadzieścia) niewielkich guzków - o średnicy 0,6-08 cm (w chwili wyeksplorowania dwa były luźne, odspojone). Do korpusu grzechotki mocowane były za pomocą niewielkich czopów wymodelowanych na spodzie guzków. Brak jakichkolwiek śladów szkliwienia. W pustym wnętrzu znajduje się pojedynczy kamyk (gliniana kulka?), dzięki któremu potrząsając grzechotką można uzyskać charakterystyczny dźwięk.
Grzechotka została odkryta w grobie dziecka zmarłego w wieku 5-6 lat.
W kwestii interpretacji funkcji i roli grzechotek nieco inaczej postrzegane są pisanki w kształcie jajek, a nieco inaczej guzowate. W dotychczasowej, zwłaszcza starszej literaturze można spotkać się z kilkoma równolegle funkcjonującymi hipotezami. Jedne łączą grzechotki ze sferą magii i obrzędowości. A jeszcze inne, między innymi z racji znajdowania grzechotek w grobach dziecięcych, przypisują im wyłącznie funkcję zabawek.
Więcej informacji o zabytkach z Cmentarzyska - Dziekanowice sta.22 znajdziecie w ofercie wydawniczej Muzeum oraz na stronie Studiów Lednickich - recenzowanego czasopisma naukowego wydawanego od 1989 roku.
Zachęcamy również do zakupu publikacji pt:
GROBY Z BIŻUTERIĄ WCZESNOŚREDNIOWIECZNEGO CMENTARZYSKA W DZIEKANOWICACH.
Publikacja ta pozwala na zapoznanie się z największą kolekcją ozdób pozyskanych z badań wykopaliskowych wczesnośredniowiecznego cmentarzyka. Obok opracowań archeologicznego i antropologicznego, prezentacji wyników badań specjalistycznych istotną częścią publikacji jest katalog źródeł i ryciny katalogu grobów oraz dokumentacja paciorków szklanych i z kamieni półszlachetnych.
Badania i publikacja były zrealizowane dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznanego w ramach programu Ochrona zabytków archeologicznych zarządzanego przez Narodowy Instytut Dziedzictwa.