Zbiór obiektów ruchomych obejmuje kilka tysięcy przedmiotów gromadzonych przede wszystkim dla potrzeb wystroju wnętrz poszczególnych pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych mieszczących się w budynkach przeniesionych do Wielkopolskiego Parku Etnograficznego. Nie zawsze są to przedmioty o szczególnych wartościach artystycznych i historycznych, jednak to nie umniejsza ich znaczenia jako pamiątek przeszłości.
Zebrane przedmioty to dość różnorodne obiekty zarówno w aspekcie formy jak i czasu ich powstania (najstarsze z XVII w., najmłodsze z drugiej połowy XX w.) usystematyzowane w kilkanaście zespołów rzeczowych.
Obszerny zbiór stanowią meble rzemieślniczej produkcji naśladujące style historyczne, ale też masowo produkowane w warsztatach małomiejskich czy też w fabrykach. Na szczególną uwagę wśród nich zasługują nie tylko skrzynie na odzież z ozdobnie malowaną przednią ścianą, ale też łóżka o snycersko zdobionych zagłówkach i ławy z ażurowymi zapleckami.
Dość bogaty zbiór tworzą obrazy, wśród których dominują oleodruki o różnorodnej tematyce przedstawieniowej, głównie religijnej, oprawione w bogato zdobione ramy niejednokrotnie stanowiące przykłady wysokiego kunsztu plastycznego. Kolekcję obrazów wzbogacają pojedyncze egzemplarze przedstawień na blasze, na desce wykonanych techniką wysadzania oraz malowanych na płótnie i na papierze farbami olejnymi i temperą.
Z elementów organizujących przestrzeń sakralną ekspozycji stałych wymienić należy figury ceramiczne (porcelanowe i gipsowe) oraz rzeźby z ołtarzyków domowych i kapliczek. Najcenniejsze drewniane rzeźby, najczęściej polichromowane, pochodzą z połowy XVIII w.
Kolejny zespół obiektów tworzą wyroby ceramiczne, których trzon stanowią zgrzebne i siwe garnki, dzbanki, mlostki i in. wykonane przez wiejskich garncarzy. Zespół ten uzupełniają naczynia kamionkowe, fajansowe i porcelanowe znaczących wytwórni z Bochni, Bolesławca, Koła, Chodzieży oraz dolnośląskich fabryk porcelany.
W zbiorach muzeum znajdują się zestawy narzędzi i maszyn do wyposażenia warsztatów rzemieślniczych: kowalskiego, szewskiego, kołodziejskiego, bednarskiego, garncarskiego, stolarskiego oraz warsztatów przemysłu domowego. Są to kolekcje cęgów, młotków, dłut, strugów, noży, szydeł i in. sygnowanych znakami przemysłowych wytwórni, ale też imiennymi symbolami wiejskich rzemieślników. W tej grupie należy wymienić niewielką liczebnie, ale cenną kolekcję śląskich kowadeł datowanych na pierwszą połowę XIX w.
Zbiór zabytków ruchomych uzupełniają elementy ubioru, wśród których wyróżniają się kobiece nakrycia głowy, tzw. czepce. Stanowią one niewielki zbiór, zawierający jednak ok. 8 różnych form czepców tiulowych charakterystycznych dla Wielkopolski.