Pochówek zwierzęcy - szkieletowy pochówek konia, datowany metodą 14C na wczesne średniowiecze, uszkodzony wkopem grobowym 21/92. Grób mężczyzny naruszył północno-wschodnią partię jamy grobowej konia, uszkodził jego czaszkę, oraz spowodował przemieszczenie pierwszego kręgu szyjnego. Na głębokości 90-100 cm poniżej współczesnej powierzchni użytkowej wystąpił szkielet konia ułożony w porządku anatomicznym. Spoczywał na lewym boku o osi kręgosłupa wzdłuż linii wschód-zachód, czaszką skierowany na wschód. Koń został złożony w regularnej, w przybliżeniu kwadratowej jamie o wymiarach 240 x 240 cm, o lekko zaokrąglonych narożnikach. Nad szkieletem, na wysokości klatki piersiowej leżały dwa głazy granitowe. Szkielet należał do ogiera w wieku 15-18 lat, o wysokości w kłębie około 142 cm.