Zgodnie z tradycją ludową 15 sierpnia w dniu Matki Boskiej Zielnej w muzealnym kościele poświęcone zostały bukiety zrobione z kłosów zbóż, owoców, warzyw oraz ziół.
Komponowane były i są według własnych upodobań i potrzeb, bowiem każdej roślinie przypisywano konkretne właściwości lecznicze.: mięta na chory żołądek: zatrzymuje „zwolnienie”, pokrzywa „dobra na ciśnienie krwi”, też przeciw reumatyzmowi, lipa na „łamanie w kościach”, „na ograszki”, wrotycz przeciw pasożytom, „na glisty”, krwawnik na choroby żołądka, płuc: „też na stawy”, marchew stosuje się przy żółtaczce, macierzanka „dobra na leczenie brzucha”, „kobietom na macicę jak mają boleści”, piołun na regulację żołądka i wątroby, jabłka przy bólach zęba i gardła, pietruszka na choroby pęcherza, „dobra też na gorączkę”, len na wrzody, rany,
Poświęcone bukiety przynosi się do domu wierząc, że mają cudowną moc:
- wywarem z poświęconych ziół myło się głowę, kiedy bolała, używano ich również jako leczniczej herbaty przy dolegliwościach.
- bukiety zawieszano przy obrazach, zanoszono również na pole i zatykano w len lub kapustę, a po sześciu dniach zabierano je stamtąd i chowano na strychu; zawieszano również na zewnątrz domów, co miało chronić przed burzą, piorunami, i gradobiciem.
- ziół używano do leczenia - kadzono nimi w domach a służyć to miało ochronie przed chorobami; wkładano także do trumny zmarłemu.
- okadzano także bydło w chorobie lub gotowano i dawano do picia.
- wkładano w podwaliny stawianego domu – miało to przynieść domownikom dostatek i powodzenie;