niedziela 10 grudzień 2017

Zabytki ruchome Wielkopolski Park Etnograficzny

Czarna kapa liturgiczna zakładana przez księdza podczas uroczystości pogrzebowych. Wykonana z adamaszku, obszyta ozdobną taśmą pasmanteryjną, zapinana na metalową haftkę. Z tyłu półowalny atłasowy kaptur dekorowany wypukłym złocistym haftem. Centralnie umieszczony akronim IHS - z literami o kroju gotyckim – otoczony rozbudowanym haftem przedstawiającym winorośl, kłosy pszenicy i gałązki akantu. Krawędzie kaptura obszyte ozdobnymi metalowymi frędzlami.

 

 

RĘCZNIK  LNIANY

 

 

Długi ozdobny ręcznik lniany, przeznaczony do zawieszenia w kuchni na specjalnym wieszaku z drążkiem i zasłonięcia „zwykłych” kuchennych ścierek. Uszyty z samodziałowego płótna, na krótszych bokach wykończony bawełnianymi frędzlami. Zdobiony kolorowym haftem sznureczkowym przedstawiającym  siedzącego na gałązce ptaka, po bokach którego widoczne główki kwiatowe na łodyżce, a poniżej wić roślinna.

 

WIESZAK  DO  RĘCZNIKÓW

 

 

 

 

Naścienny drewniany wieszak do ręczników wykonany w konstrukcji ramowej. U góry długa wąska półeczka podparta dwiema konsolkami. Konsolki wycięte półowalnie, przystosowane do założenia drążka zakończonego na obu końcach jajowatymi główkami. Poniżej drążka – przy ścianie -  listwa z zamontowanymi czterema drucianymi haczykami do wieszania kuchennych ścierek. Drążek przeznaczony do zakładania długiego, czystego i krochmalonego ozdobnego ręcznika, którego zadaniem było zamaskowanie używanych w kuchni – nie zawsze czystych -  ręczników.

 

PAMIĄTKA  JUBILEUSZOWA

 

 

Komplet filigranowej srebrnej biżuterii przeznaczony dla małżonków obchodzących 25 rocznicę ślubu (tzw srebrne wesele). Składa się z trzech elementów – diademu na głowę „panny młodej”, szpili z bukiecikiem do wpięcia w klapę garnituru „pana młodego” oraz specjalnego opakowania w formie szklanego klosza na drewnianej podstawie. Po zakończeniu uroczystości jubileuszowej srebrna biżuteria wyeksponowana w szklanym etui nie była już zakładana przez małżonków, lecz stawała się pamiątką rodzinną i ozdobą mieszkania.

 

 

STOJAK  DO  CHOINKI

 

 

 

 

Ceramiczny asymetryczny stojak przeznaczony do osadzenia bożonarodzeniowej choinki. Wykonany wg szablonu popularnego w Niemczech na przełomie XIX i XX wieku. Stojak w kształcie powalonego pnia drzewa, wokół którego rozmieszczone są kolorowe rodzajowe scenki z półplastycznymi figurkami. Od frontu scena Bożego Narodzenia – w wydrążonym pniu stajenka z Dzieciątkiem w żłóbku, Maryją, Józefem, wołem i osłem. Po bokach pastuszkowie zmierzający do Betlejem oraz stado odpoczywających owieczek strzeżonych przez psy. Z tyłu – w korzeniach pnia – grota zasiedlona przez  figlarne i ciekawskie krasnoludki w barwnych ubrankach i spiczastych czerwonych czapkach.

 

 

RADŁO  DO  UPRAWY  POLOWEJ

Archaiczne w formie narzędzie rolnicze spulchniające glebę bez jej odwracania, używane od około 1900 r. do początku lat 70. XX w. Składa się z płozy, radlicy, grządzieli, słupicy, słupka i rękojeści.

 

 

PRZĘŚLICA

 

Drewniane narzędzie do umocowania kądzieli lnianej lub konopnej przy przędzeniu na wrzecionach, używane sporadycznie do lat 60 XX w. Składa się z czworobocznej iglicy o ostrym zakończeniu osadzonej w podłużnej wąskiej podstawie zwanej przysiadką. Iglica zdobiona snycerką we wzory geometryczne.

 

 

ZABAWKA  „KONIK”

 

Drewniana zabawka dla dzieci – konik do ciągnięcia na sznurku. Figurka konia z realistycznie wyprofilowanym łbem, pomalowana białawą farbą z czarnymi „plamami” na tułowiu i nogach; zwierzę ukazane w chodzie stępem – z lekko uniesionym ogonem. Konik przytwierdzony do prostokątnej zielonej platformy. W przedniej ściance platformy zamontowany metalowy zaczep  do przywiązania sznurka.  

 

 

SKRZYNIA  WIANNA

 

Wiejska skrzynia wianna - sporządzona w 2 poł. XIX w. – przeznaczona była do przechowywania posagu zgromadzonego przez pannę młodą. Posag stanowiły najczęściej odświętne stroje, pościele, ręczniki, obrusy, kądziel, korale i inne kosztowności. Tak wyposażoną skrzynię przewożono po ślubie z domu rodzinnego panny młodej do domu męża, gdzie eksponowana była w izbie na widocznym miejscu. Drewniane ścianya, łączone na rybi ogon, pomalowane są na kolor wiśniowo-brązowy. Frontowa ściana – o trójpolowym podziale -  zdobiona jest odręczną malaturą przedstawiającą gałązki czerwono-białych tulipanów oddzielone ozdobnymi szlaczkami.

 

 

      

 

 

Archiwum